Homeofarm – Bulk Biotech Lab Suppliers

Wirusy grypy stanowią ogromne zagrożenie dla zdrowia publicznego i przemysłu zwierzęcego. Opracowane szczepionki są szeroko stosowane w celu zmniejszenia ryzyka potencjalnej pandemii; jednak trwający dryf antygenowy sprawia, że ​​wirus grypy ucieka przed odpowiedzią immunologiczną gospodarza i hamuje skuteczność szczepionki. Do tej pory genetyczne podstawy zmienności antygenowej pozostają w dużej mierze nieznane.

W tym badaniu wykorzystaliśmy A/swine/Guangxi/18/2011 (GX/18) i A/swine/Guangdong/104/2013 (GD/104) jako modele do zbadania molekularnej determinanty zmienności antygenowej eurazjatyckiego ptasiego H1N1 (EA H1N1) wirusy świńskiej grypy (SIV) i stwierdzono, że wirus GD/104 wykazywał 32∼64-krotnie niższą antygenową reaktywność krzyżową z przeciwciałami przeciwko wirusowi GX/18. Dlatego wytworzyliśmy przeciwciała poliklonalne przeciwko wirusowi GX/18 lub GD/104 oraz przeciwciało monoklonalne (mAb), nazwane mAb102-95, ukierunkowane na białko hemaglutyniny (HA) wirusa GX/18 i odkryliśmy, że pojedyncze podstawienie aminokwasu w pozycji 158 w białku HA zasadniczo zmienił antygenowość wirusa.

Reaktywność wirusa GX/18 zawierającego mutację G158E z mAb102-95 zmniejszyła się 8-krotnie niż w przypadku szczepu rodzicielskiego.

Przeciwnie, reaktywność wirusa GD/104 niosącego mutację E158G z mAb102-95 wzrosła 32-krotnie w porównaniu z wirusem rodzicielskim. Analiza strukturalna wykazała, że ​​mutacji aminokwasu z G na E towarzyszyła zmiana grupy R z -H na -(CH2 ₎  2 _–  COOH.

• Indukowany efekt steryczny i zwiększona hydrofilowość powierzchni białka HA prawdopodobnie łącznie przyczyniły się do dryfu antygenowego SIV EA H1N1.
• Nasze badanie dostarcza eksperymentalnych dowodów na to, że mutacja G158E w białku HA wpływa na właściwości antygenowe SIV EA H1N1 i poszerza horyzont dryfu antygenowego wirusa grypy. Ten artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone.
• To badanie miało na celu ocenę korelacji odpowiedzi immunologicznej i ochrony przed zakażeniem wirusem grypy (IV) u świń zaszczepionych nowym kandydatem na szczepionkę NG34 HA1 z adiuwantem CAF01 lub CDA/αGalCerMPEG (αGCM).
• Dwie grupy po sześć świń każda zostały zaszczepione domięśniowo dwukrotnie albo NG34 + CAF01 lub NG34 + CDA/αGCM. Jako kontrole do badania włączono grupy zwierząt (<i>n</i> = 6 lub 4) nieszczepione lub zaszczepione ludzką trójwalentną szczepionką przeciw grypie sezonowej lub NG34 + adiuwant Freunda.
• Wszystkie grupy zwierząt poddano prowokacji pandemicznym (pdm09) szczepem H1N1 z 2009 r. (całkowita ilość 7 × 10⁶TCID₅₀/ml) drogą donosową i dotchawiczą 21 dni po drugie szczepienie. Zmniejszone skonsolidowane zmiany w płucach obserwowano zarówno w trzecim, jak i siódmym dniu po prowokacji u zwierząt zaszczepionych NG34 + CAF01, podczas gdy większą zmienność ze stosunkowo cięższymi zmianami u świń z grupy NG34 + CDA/αGCM trzeciego dnia po zakażeniu.
• Wśród grup zwierzęta szczepione NG34 + CDA/αGCM wykazywały wyższe miano wirusa w płucach siedem dni po zakażeniu, podczas gdy zwierzęta szczepione NG34 + CAF01 całkowicie zniosły wirusa z dolnych dróg oddechowych.
• Podobnie, wyższe wydzielanie IFNγ i silniejsze odpowiedzi IgG przeciwko peptydowi NG34 w surowicy zaobserwowano u zwierząt z grupy NG34 + CAF01 w porównaniu do NG34 + CDA/αGCM. Świnie szczepione NG34 kombinacją CAF01 lub CDA/αGCM z adiuwantem powodowały różne odpowiedzi immunologiczne, a także wyniki w patologii i wydalaniu wirusa.

W 2009 roku nowy szczep wirusa grypy A H1N1 wywołał pandemię, a jego potomne szczepy wywołują sezonowe epidemie na całym świecie.

Biorąc pod uwagę wysokie tempo mutacji wirusów grypy, stale pojawiają się warianty szczepów o różnych aminokwasach na hemaglutyninie (HA).Aby przygotować szczepy szczepionkowe na kolejne sezony grypowe, pilnym zadaniem jest przewidzenie, które warianty zostaną wyselekcjonowane w populacji wirusa. Analiza 24 681 par sekwencji aminokwasów HA wirusów H1N1pdm2009 i ich wieku pacjentów wykazała, że ​​empiryczne prawdopodobieństwo fiksacji nowych aminokwasów na HA różniło się istotnie w zależności od ich częstości w populacji, rozkładu wieku pacjentów i flag epitopów. Selektywną przewagę wariantu szczepu posiadającego nowy aminokwas modelowano za pomocą liniowych kombinacji rozkładów wieku pacjentów i flag epitopów, a następnie modelowano prawdopodobieństwo fiksacji nowego aminokwasu za pomocą wzoru Kimury dla korzystnej selekcji.

Parametry modeli oszacowano na podstawie danych sekwencyjnych, a modele przetestowano za pomocą czterokrotnych walidacji krzyżowych. Sama częstotliwość nowych aminokwasów może osiągnąć wysoką czułość, specyficzność i precyzję w przewidywaniu fiksacji nowego aminokwasu, którego częstotliwość jest większa niż 0,11. Sugerowany szacowany parametrże wirusy z nowym aminokwasem o częstości występowania w populacji większej niż 0,11 mają znacznie większą przewagę selekcyjną w porównaniu z wirusami ze starym aminokwasem w tej samej pozycji. Model uwzględniający wartość Z sum rang pacjentów według wieku nowych aminokwasów przewidywał podstawienia aminokwasów w HA z czułością 0,78, swoistością 0,86 i precyzją 0,83, wykazując znaczną poprawę w porównaniu z modelem stałej przewagi selektywnej, który używał tylko częstotliwości aminokwasu.

Wyniki te sugerują, że wirusy H1N1 mają tendencję do selekcji w dorosłej populacji, a częstość wirusów posiadających nowe aminokwasy i wiek ich pacjentów są przydatne do przewidywania podstawień aminokwasów w HA.

Wirus grypy H1N1 jest znany na całym świecie jako poważne zagrożenie pandemiczne.

Szczepienia to jedna z najskuteczniejszych metod ochrony przed tym wirusem i sposób na zmniejszenie ryzyka pandemii sezonowej. Komercyjna szczepionka nie reaguje odpowiednio na szczepy pandemiczne. W badaniu tym zbadano potencjalną funkcję sformułowanej hemaglutyniny H1N1 z adiuwantem MF59 przeciwko A/PR/8/34 (H1N1). W tym celu zaprojektowano rekombinowany gen hemaglutyniny (rHA) wirusa grypy A i poddano ekspresji w komórce SF9 przez system ekspresji bakulowirusa. Cztery grupy myszy immunizowano tylko rHA w połączeniu z MF59, adiuwantem ałunu i tylko rozszczepionym wirusem.

Immunizowane myszy następnie wykorzystano do humoralnego testu odpornościowego, a wyniki porównano z myszami nieleczonymi (grupa negatywna). Poza tym, zarówno leczone, jak i kontrolne grupy myszy prowokowano wirusem grypy przystosowanym do myszy A/PR/8/34(H1N1) przez kroplę donosową. Oceniono masę ciała, przeżycie, zmienność temperatury i stan medyczny próbek. Myszy immunizowane rekombinowanym białkiem wykazywały odpowiedź humoralną na wirusa grypy A. W przypadku prowokacji wirusem, jednoczesne podawanie rHA z adiuwantem MF59 może prowadzić do 92% przeżycia zaszczepionychmyszy w ciągu 10 dni. Grupa leczona MF59 wykazała niewielką utratę wagi i wysoką temperaturę ciała dwa tygodnie po infekcji. Grupa ta wykazywała również wyższe miano przeciwciał hamujących hemaglutynację (HI) w porównaniu z grupą zaszczepioną podziałem wirusa i adiuwantem ałunu.

Podsumowując, wyniki wykazały, że rekombinowane białko z adiuwantem MF59 zapewniało lepsze bezpieczeństwo niż adiuwant ałunowy, dzięki czemu można je uznać za bezpieczną i niezawodną szczepionkę przeciwko wirusowi H1N1 do dalszych badań